Τα πραγματικά αίτια της κρίσης στη Γάζα

Του Σταύρου Καλεντερίδη*
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε δυστυχώς μάρτυρες ενός νέου κύκλου βίας στην περιοχή της Παλαιστίνης. Μια περιοχή η οποία χειμάζεται διαχρονικά από τις εκατέρωθεν εχθροπραξίες και άκρατες βιαιοπραγίες της Χαμάς και της κυβέρνησης του Ισραήλ. Ωστόσο κάθε φορά που η περιοχή εκρήγνυται οι λόγοι και τα αίτια φαίνεται να διαφέρουν.
Αυτή τη φορά όλα ξεκίνησαν με την απαγωγή και δολοφονία τριών νεαρών Ισραηλινών στη Δυτική Όχθη. Την ευθύνη έσπευσαν να αναλάβουν τέσσερις διαφορετικές οργανώσεις: οι Ταξιαρχίες της Παγκόσμιας Τζιχάντ, το Τάγμα των Απελευθερωτών της Χεβρώνας, οι Ταξιαρχίες της Χεζμπολάχ και το τοπικό παράρτημα της σουνιτικής ISIS.
Ταυτόχρονα, η Χαμάς αρνήθηκε κάθε ανάμειξη με το περιστατικό. Παρόλα αυτά, η Ισραηλινή κυβέρνηση αγνοώντας τα γεγονότα έσπευσε να καταδικάσει τη Χαμάς για το συμβάν και να ορκιστεί εκδίκηση για τα θύματα. Η εκδίκηση αυτή έμελλε να έχει δύο μορφές: τη σύλληψη δύο μελών της Χαμάς και τη στρατιωτική επιχείρηση στη Γάζα. Προβληματισμό ωστόσο έχει προκαλέσει το γεγονός πως ακόμα και στην περίπτωση που οι πραγματικοί δράστες ήταν όντως οι δύο συλληφθέντες, φαίνεται βέβαιο πως αυτοί έδρασαν αυτόνομα και εν αγνοία του Χάλιντ Μασάλ και της λοιπής ηγεσίας της παλαιστινιακής οργάνωσης. Ακόμα δηλαδή και αν δεν ευθύνεται κάποια από τις προαναφερθείσες οργανώσεις για τις δολοφονίες, η Χαμάς φαίνεται πως όχι μόνο δεν έδωσε την άδεια για μια τέτοια επίθεση, αλλά δεν τη συνέφερε και να το κάνει.
Ο μόνος κερδισμένος από τις εξελίξεις φαίνεται να είναι το κράτος του Ισραήλ το οποίο με την επιχείρηση «Protective Edge» σκοπεύει να επιφέρει ένα ισχυρό πλήγμα στη στρατιωτική δύναμη της Χαμάς, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα τα ευρύτερα συμφέροντά του στην Παλαιστίνη.
Οι συγκυρίες είναι αρκετές και δύσκολα μπορεί κανείς να τις αγνοήσει. Η πρόσφατη ανακήρυξη του Ισλαμικού Χαλιφάτου στην ανατολή (30 Ιουνίου) δρα πλέον ως τροχοπέδη για τις κινήσεις του βασικού αντιπάλου του Ισραήλ – του Ιράν, ενώ δημιουργεί και εγκαθιδρύει έναν αμεσότερο εχθρό και στόχο για τους Σιίτες της περιοχής. Έχοντας λοιπόν εξασφαλίσει τα νώτα του το Ισραήλ μπορεί πλέον να ξαναγυρίσει την προσοχή του στον εκ δυσμάς εχθρό – τους απελευθερωτές πολεμιστές της Γάζας.
Το σημαντικότερο όμως κομμάτι του παζλ είναι η Παλαιστινιακή κυβέρνηση εθνικής ενότητας μεταξύ Χαμάς και Φατάχ η οποία σχηματίσθηκε μόλις πριν ένα μήνα, βάζοντας τέλος στην επταετία διχόνοιας και εμφυλιακών εχθροπραξιών. Η «συμφιλίωση» μεταξύ των δύο Παλαιστινιακών δυνάμεων είναι κάτι το οποίο προωθούσε έντονα και για πολύ καιρό ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπένζαμιν Νετανυάχου. Θα ήταν μάλλον ορθότερο να πούμε πως ο Νετανυάχου σχεδόν απαιτούσε την εν λόγω συμφιλίωση ως προϋπόθεση για να εξετάσει την οποιαδήποτε πολιτική λύση στην περιοχή. Αυτό όμως φάνηκε να είναι απλά μια πρόφαση. Ο Νετανυάχου έκρινε σωστά πως μια ενδεχόμενη συμμαχία των δύο πλευρών θα στοίχιζε ιδιαίτερα στη Χαμάς καθώς θα έπληττε το ασυμβίβαστο προφίλ της. Από τη δική της πλευρά, η Χαμάς, εγκλωβισμένη από το εχθρικό Αιγυπτιακό καθεστώς Σίσι (μια ακόμη πρόσφατη συγκυρία), και βλέποντας να χάνει την εμπιστοσύνη των κατοίκων της Γάζας, αποδέχθηκε την πρόσκληση για συμμαχία πέφτοντας στην παγίδα του Ισραήλ. Το αποτέλεσμα ήταν ο Νετανυάχου να καταδικάσει την παλαιστινιακή κυβέρνηση εθνικής ομόνοιας την ίδια ημέρα της ορκωμοσίας της.
Ο λόγος βέβαια ήταν απλός. Το Ισραήλ χρειάζεται έναν αντίπαλο στην περιοχή ο οποίος θα δικαιολογεί τις πολιτικές του κατά των Παλαιστινίων. Η εξομάλυνση δεν είναι στα σχέδια των Ισραηλινών. Αντιθέτως, ένας τρομακτικός και ακραίος αντίπαλος που απαγάγει και δολοφονεί νέους, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η κυβέρνηση Νετανυάχου για να συνεχίσει τους εποικισμούς στις παλαιστινιακές περιοχές, την πολιορκία και τον αποκλεισμό της Γάζας και την άρνηση για την οποιαδήποτε επίλυση του παλαιστινιακού ζητήματος. Και αυτό το τέρας-αντίπαλος είναι σαφώς η Χαμάς  – ένα τέρας που το Ισραήλ χρειάζεται, το προκαλεί, το επικαλείται αλλά και το αναδημιουργεί όποτε αυτό φαίνεται να αποδυναμώνεται.

O Σταύρος Καλεντερίδης είναι Πολιτικός επιστήμονας, Διεθνολόγος - Επικοινωνιολόγος

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία" την Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΤΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ,ΚΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΠΩΣ... ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ

Η Ζωντανή και γελοία προπαγάνδα υπέρ των Ισραηλινών από τους αμερικανοεβραίους και πως διαχέεται στη χώρα μας.

'Oσοι δεν έχουν ιδέα για το πως γίνονται οι βομβαρδισμοί δεν γίνεται να γνωρίζουν πως βλέπει κανείς όταν στοχεύει μέχρι και το πρόσωπο του ανθρώπου που σκοτώνεται από την έξυπνη βόμβα-πύραυλο ακριβείας.

'Ετσι ερωτήματα του τύπου ''γιατί πεθαίνουν παιδιά εκεί που ρίχνουν βόμβες'' μπορεί να ειδωθεί απλά ως μια προσπάθεια διασκέδασης των απολύτως αρνητικών συναισθημάτων για τα τέρατα που σκοτώνουν τα άλλα τέρατα που κρύβονται πίσω απο παιδάκια.

Απο τις δυο μεριές πιο αισχροί αυτοί που βλέπουν τα παιδιά πριν τα σκοτώσουν και παρόλα αυτά δεν διστάζουν να το κάνουν.

Δείτε τώρα ένα άρθρο που έχει τίτλο:

ΓΙΑΤΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΤΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ;

Και απαντά κοντολογίς...Επειδή είναι πολλά!!!.

Στηρίζοντας το μάλιστα με στατιστικές. 

ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΜΑΖΕΜΕΝΗ!!!

Οι πιο τρομακτικές εικόνες από τη Γάζα είναι αυτές των σκοτωμένων παιδιών, σημειώνει η δημοσιογράφος Κέιτι Ζαβάντσκι στο New York Magazine και αναρωτιέται γιατί συμβαίνει αυτό. Όπως γράφει, με επίσημα στοιχεία 1 στους 5 θανάτους είναι θάνατος παιδιού, αν και ο αριθμός αναμένεται να είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς η Χαμάς δεν ξεχωρίζει παιδιά και μαχητές, αφού όλοι πολεμούν για την απελευθέρωση της πατρίδας.

Η απάντηση στο ερώτημα γιατί σκοτώνονται τόσα πολλά παιδιά στη Γάζα, είναι εκπληκτικά απλή τονίζει η δημοσιογράφος. Σύμφωνα με τα στοιχεία του CIA World Factbook, περίπου ο μισός πληθυσμός της Γάζας είναι κάτω από την ηλικία των 18 ετών. Η μέση ηλικία στη Γάζα είναι μόλις 18 έτη και λίγους μήνες. Με τον πληθυσμό των υπερηλίκων να ανέρχεται σε ένα σχεδόν αμελητέο ποσοστό, τα μικρά παιδιά είναι τα πιο ευάλωτα.

Αυτό που ακούγεται πολύ συχνά, ότι δηλαδή η Γάζα είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στον κόσμο, έχει μια «ποικιλία» εσωτερικά. Η Πόλη της Γάζας έχει πληθυσμό ανά τετραγωνικό μίλι περίπου όσο και η Νέα Υόρκη. Στο στρατόπεδο Jabalia, ωστόσο, οι εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών λένε πάνω από 100.000 πρόσφυγες διαμένουν σε 1,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης.

Η UNICEF λέει ότι περίπου τα μισά παιδιά που πέθαναν στη Γάζα κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επιχείρησης ήταν ηλικίας κάτω των 12 ετών. Περισσότερο από το 40% του πληθυσμού είναι ηλικίας 14 ετών και νεότεροι. Το να χτυπήσει ένας πύραυλος ένα παιδί στη Γάζα είναι σε πιθανότητες 50-50, επισημαίνει η Ζαβάντσκι.

Γιατί όμως είναι τόσο δυσανάλογα υψηλός ο αριθμός των νέων στη Γάζα, αναρωτιέται και πάλι και εξηγεί: Η περιοχή έχει το 35ο υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων στον κόσμο, πίσω από σχεδόν αποκλειστικά αφρικανικές χώρες. Αντίθετα, το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας είναι αρκετά χαμηλό: μικρότερο από εκείνη της Βραζιλίας και του Βιετνάμ , και μόνο ελαφρώς υψηλότερο από εκείνο της Κίνας. Οι στατιστικές δείχνουν ότι αντιστοιχούν πάνω από τέσσερα παιδιά ανά γυναίκα – κάτι που σημαίνει ότι ο πληθυσμός διπλασιάζεται από γενιά σε γενιά.

Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι υπάρχει και ένας ολοένα και αυξανόμενος πληθυσμός που γνωρίζει το Ισραήλ ως τον απόλυτο εχθρό. Ήδη το 40% του πληθυσμού της Γάζας δεν έχει μνήμες από την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας πριν από την αποχώρηση του Ισραήλ το 2005. Αυτή είναι η τρίτη ένοπλη σύγκρουση στη σύντομη ζωή τους.

    ~ lifo.gr , nymag.com

Τι πιστεύουν οι Ισραηλινοί για τη Γάζα;

 

 

Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝ. ΜΠΑΛΤΖΩΗΣ*

          Μια ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση καταγράφηκε πρόσφατα στο Ισραήλ,  στην δίνη των γεγονότων με τον πόλεμο στην Γάζα και την Ισραηλινή επιχείρηση Protective Edge, να είναι σε εξέλιξη. Έτσι δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην ιστοσελίδα  Israel Hayom, ανυπόγραφο άρθρο που αναφέρεται στα ευρήματα δημοσκόπησης σχετικά με την Επιχείρηση Protective Edge, και στην υψηλή υποστήριξη που απολαμβάνει από την ισραηλινή κοινή γνώμη, καθώς και διάφορα άλλα ευρήματα ενδιαφέροντα και σημαντικά, που απεικονίζουν τον τρόπο σκέψης και αντίληψης της Ισραηλινής κοινωνίας για έναν πόλεμο, τα γεγονότα και τα πρόσωπα που εμπλέκονται.  Συγκεκριμένα παρατηρούμε ότι:

- Το 80% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της χερσαίας επιχείρησης στη Γάζα, έναντι ποσοστού 12% που αντιτίθεται [8% ΔΞ/ΔΑ]

- Το 71% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της επέκτασης της χερσαίας επιχείρησης, έναντι ποσοστού 17% που αντιτίθεται [12% ΔΞ/ΔΑ]

- Το 94% των ερωτηθέντων εξέφρασε την ικανοποίησή του με την μέχρι τώρα  απόδοση των IDF στην Επιχείρηση, εν αντιθέσει με το 3% που εξέφρασε την δυσαρέσκειά του. 

- Το 65% των ερωτηθέντων υποστήριξε ότι η ανατροπή του καθεστώτος της Χαμάς θα πρέπει να καταστεί, από μέρος του Ισραήλ, σκοπός της Επιχείρησης Protective Edge. Αντίθετη άποψη εξέφρασε το 22% των ερωτηθέντων. [13% ΔΞ/ΔΑ]

-  Το 77% των ερωτηθέντων αντιτίθεται στην κατάπαυση πυρός υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, σε αντίθεση με το 16% που τάσσεται υπέρ

- Το 73% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι το Ισραήλ κατέγραψε περισσότερες επιτυχίες σε σχέση με τη Χαμάς κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης. Το 19% υποστηρίζει ότι ουδεμία πλευρά κατέγραψε περισσότερες επιτυχίες, ενώ το 4% ανέφερε ότι η Χαμάς έχει αποδειχθεί, μέχρι τούδε, αποτελεσματικότερη του Ισραήλ.

- Το 73% των ερωτηθέντων εξέφρασε την ικανοποίησή του με την μέχρι τώρα  απόδοση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην άσκηση των καθηκόντων του Πρωθυπουργού του Ισραήλ, στο πλαίσιο της Επιχείρησης Protective Edge, έναντι ποσοστού 16% που εξέφρασε την δυσαρέσκειά του [11% ΔΞ/ΔΑ].

- Το 88% των ερωτηθέντων εξέφρασε την ικανοποίησή του με την προσώρας απόδοση του αντιστράτηγου Μπένι Γκαντζ στην άσκηση των καθηκόντων του Α/ΓΕΕΘΑ, στο πλαίσιο της Επιχείρησης Protective Edge, έναντι ποσοστού 3% που εξέφρασε την δυσαρέσκειά του [9% ΔΞ/ΔΑ].

- Το 71% των ερωτηθέντων εξέφρασε την ικανοποίησή του με την προσώρας απόδοση του Μοσέ Γιααλόν στην άσκηση των καθηκόντων του Υπουργού Άμυνας, στο πλαίσιο της Επιχείρησης Protective Edge, έναντι ποσοστού 10% που εξέφρασε την δυσαρέσκειά του [19% ΔΞ/ΔΑ].

Τέλος, ο Νετανιάχου συγκέντρωσε το 48% των προτιμήσεων στην ερώτηση περί του καταλληλότερου Πρωθυπουργού, ακολουθούμενος από τον αρχηγό του Jewish Home, Ναφτάλι Μπένετ (12%)· τον Υπουργό Εξωτερικών και αρχηγό του Yisrael Beiteinu, Αβίγκντορ Λίμπερμαν (9%) και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ισαάκ Χέρτζογκ (5%).

Η δημοσκόπηση αυτή είναι ενδιαφέρουσα, σημαντική και αποκαλυπτική, καθώς απεικονίζει τον τρόπο σκέψης ενός λαού, στην συγκεκριμένη περίπτωση του Ισραηλινού (από την άλλη πλευρά στην Γάζα, ούτε καν να διανοηθούμε ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο), κατά την διάρκεια μιας πολεμικής σύγκρουσης, έστω και αν οι απώλειες δεν είναι στον ίδιο βαθμό με τον αντίπαλο, έναν αντίπαλο που έχει σχέση μαζί του για πολλές δεκαετίες, που είχαν ζήσει μαζί, που έχουν πολεμήσει  αρκετές φορές, που στην ουσία είναι το πρώτο θέμα που τον απασχολεί ακόμη και σε καιρό ειρήνης, τον Παλαιστινιακό λαό. Και αν η κατάσταση με την Δυτική Όχθη που ζει το μεγαλύτερο μέρος του Παλαιστινιακού λαού  είναι σχετικά καλή και τις συνομιλίες για την τελική επίλυση του Παλαιστινιακού θέματος προς το παρόν να έχουν βαλτώσει, σε ότι αφορά την Γάζα και την Χαμάς που κυβερνά την περιοχή, η κατάσταση είναι εκρηκτική και θανατηφόρα. Τρεις πόλεμοι σε έξη χρόνια με χιλιάδες νεκρούς δεν είναι και κάτι ευχάριστο, συνηθισμένο ή έστω ανεκτό. Είναι η τραγωδία, η κατάρα θα λέγαμε, που πλανάται στην περιοχή και πλήττει και τους δύο λαούς και δηλητηριάζει τις σχέσεις, την ζωή και το χειρότερο τις καρδιές δύο λαών, που είναι καταδικασμένοι από την Ιστορία  να ζήσουν  μαζί και πλάι πλάι,  στην ίδια περιοχή.

*Ο Ιωάννης Αθαν. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α) και ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής. www.analystsforchange.org
πηγή ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ