ΣΥΜΒΑΣΗ COOPER ΦΕΚ 27/02/1940

Η σύμβαση κούπερ είναι η σύμβαση που δέσμευε τις ελληνικές κυβερνήσεις να μην προχωρήσουν σε δραστική αλλαγή προσανατολισμού όσον αφορά τους πόρους ενέργειας ώστε να ξεπληρωθεί το χρέος που είχε προκύψει για τα υδροηλεκτρικά της έργα.

Κατανοείτε σε ποιον βαθμό μας αποκρύπτουν πράγματα που ρυθμίζουν τη ζωή μας σε πολύ μεγάλο βαθμό;Κατανοείτε τι λογής παιχνίδια παίζονται στις πλάτες του λαού μας;

Να γιατί τώρα μπορούμε να ασχοληθούμε με τα πετρέλαια και τα φυσικά αέρια της πατρίδος μας, αν και εφόσον βέβαια δεν έχει υπογραφεί κάτι αντίστοιχο ενδιάμεσα...

ΗΣΎΜΑ 

http://www.scribd.com/doc/65926497/%CE%A3%CE%A5%CE%9C%CE%92%CE%91%CE%A3%CE%97-COOPER-%CE%A6%CE%95%CE%9A-27-02-1940

http://www.scribd.com/doc/65926497/%CE%A3%CE%A5%CE%9C%CE%92%CE%91%CE%A3%CE%97-COOPER-%CE%A6%CE%95%CE%9A-27-02-1940

ΑΡΕΤΗ

Το θέμα της "Αρετής" είναι τεραστίων διαστάσεων για τούτο καταλαμβάνει μέγα μέρος της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας ειδικά δε των φιλοσοφικών κειμένων.

Α Ρ Ε Τ Η
ΑΕΙ ΡΕΟΥΣΑ,
ΑΕΙΡΉΤΗ,
ΑΙΡΕΤΗ(Εκλεκτή)
(Κρατύλος 415d)


Το μέγεθος της σημασίας της προσεγγίζεται  σε ύψιστο βαθμό από τον Πλάτωνα  στη "Πολιτεία" ή "Περί δικαίου Πολιτικός" και οι επιμέρους ιδιότητες της αναλύονται σε πολλούς διαλόγους,  ώστε ο ερευνητής να  ευρίσκεται  ενώπιον συγκεκριμένων ιδιοτήτων, τις οποίες οφείλει να ελέγχει και να μελετά διαρκώς με αρχήν τα ¨ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ" των Πυθαγορείων του Ιεροκλέους.

Ο Πλάτωνας ως φιλόσοφος όπως και ο Αριστοτέλης και πολύ περισσότερο ο Σωκράτης σκέφτηκαν κατανόησαν και μίλησαν-δίδαξαν  πριν από το Χριστό για την Ηθική ως την "Επιστήμη της  Αρετής".

Έμπειροι  και διακεκριμένοι θεολόγοι Χριστιανοί και άγιοι
[όπως οι μέγιστοι άγιοι:  μέγας Βασίλειος, Ιωάννης ο Χρυσόστομος , και Γρηγόριος ο Παλαμάς ] τους ονόμασαν αυτούς τους τρεις φιλοσόφους πριν το Χριστό Χριστιανούς, ακριβώς επειδή οι διδαχές τους είναι και μέρος των χριστιανικών διδαχών ή αν το πάρουμε αντίστροφα οι χριστιανικές διδαχές στηρίζονται στις διδαχές τους εν μέρει.

 Οι άνθρωποι αυτοί ανακάλυψαν τη θεία αλήθεια με τη νόηση και την άσκηση στην αρετή τη λεγόμενη νίψη ήταν και οι δύο αυτοί φιλόσοφοι από όσο γνωρίζουμε υποδείγματα αρετής και συνέπειας στις αρχές τους.
Τότε οι φιλόσοφοι ήταν σαν ιερωμένοι και λειτουργούσαν  όπως οι ασκητές μοναχοί σήμερα είχαν λιγοστές βιοτικές ενασχολήσεις και απόλυτη αφοσίωση στο έργο τους. Εξάλλου ο μοναχισμός σε αυτές τις βάσεις στήθηκε από το μέγα μελετητή της Ηθικής φιλοσοφίας άγιο Βασίλειο και συνεπικουρήθηκε των υπολοίπων δυο μεγάλων θεολόγων.
Η Αρετή λοιπόν συμπληρώθηκε και τελειοποιήθηκε με τη Διδαχή του χριστιανισμού και ολοκληρώθηκε στο ζωντανό παράδειγμα του Ιησού και των αγίων όπως έγινε νωρίτερα και με τη παλαιά διαθήκη των φιλοσόφων την οποία ήρθε όχι να καταλύσει αλλά για να ολοκληρώσει και επομένως να τελειοποιήσει ως τέλειο παράδειγμα της.

Ο κορμός της φιλοσοφικής σκέψεως, από τον Πυθαγόρα έως τους Νεοπλατωνικούς συθέμελος εδράζεται επί της εννοίας της ΑΡΕΤΗΣ.
Με την εμφάνιση της Αρετής στο νοητικό μας "προσκήνιο" και την προσήλωση στις λεπτομέρειες της αναλύσεως της από τους Πυθαγόρα, Σωκράτη,  Πλάτωνα,  Αριστοτέλη και τους Στωικούς, η ουσία του ήθους των Ελλήνων δεν θα ήταν δυνατόν να βληθεί!
Για τούτο ταίριαξε η χριστιανική διδαχή στην Ελληνική γλώσσα και τα νοήματα της και αφομοιώθηκε καλύτερα από το πολιτιστικό της υπόβαθρο όπου ήδη εφάρμοζε ο Έλληνας το μεγαλύτερο μέρος της διδαχής του Χριστού .

Σήμερα νομίζω υστερούμε και στη διδαχή των πατέρων μας και πολύ περισσότερο στο παράδειγμα του Πατέρα μας.
Για τούτο φρονώ ότι χρειάζεται στο οπλοστάσιο της ζωής μας το φωτεινό παράδειγμα και η γνώση τους για τη ζωή.

Ο διάλογος του Πλάτωνος "Κρατύλος" δίνει μιαν πρώτη όψη της σημασίας της Αρετής, η οποία είναι μόνον η αρχή της μεγάλης πορείας για την κατανόηση και ιεράρχηση των ιδιοτήτων τις οποίες οφείλει να τελειοποιεί ο Έλληνας , ιδία για να επιτελεσθεί η κάθαρση αμφοτέρων των φορέων του, τόσον του σωματικού όσον και του ψυχικού.

"ΑΡΕΤΗ ΔΕ ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ, ΗΝ ΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΑΤΙΜΑΖΩΝ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΕΛΛΑΤΟΝ ΑΥΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΣ ΗΞΕΙ"
(Η Αρετή είναι κτήμα αδέσποτον, ανάλογα προς την εκτίμησιν ή την περιφρόνησιν που θα της δείξει ο καθένας σας, θα πάρει και μεγαλύτερο, ή μικρότερο μερίδιο.)Πλάτωνος "Πολιτεία" 617Ε.

Ο ορισμός τον οποίο δια της αναλύσεως δίνει ο Σωκράτης επισημαίνει την αεί ρέουσαν κατάστασιν της Αρετής,
την οποία οφείλομε συνεχώς να παρακολουθούμε,
όχι επειδή η Αρετή είναι αναξιόπιστη και ασύλληπτη,
αλλά διότι η ψυχική θέση του θνητού, όταν ευρίσκεται σε εγρήγορση και επιθυμεί να την κατακτήσει, ευρίσκεται σε συνεχή ροή και κινδυνεύει να παρασυρθεί από περιοριστικές, δογματικές και εξ αποκαλύψεως "μοναδικές αλήθειες" και να μην παραμείνει σταθερά  στην αναζήτηση η οποία είναι η  κ ί ν η σ η  των τεσσάρων ρεουσών της Αρετής των οποίων αυτή η κίνηση  θα οδηγεί την αναζήτηση όλο και πλησιέστερα στη ψηλάφηση της Αληθείας.

Προϋπόθεση αρρήκτων δεσμών Αθανάτων/θνητών είναι η θεωρητική γνώση και η πρακτική εφαρμογή των, εν χορώ, συντονισμένων τεσσάρων ιδιοτήτων της Αρετής:
ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ,
ΑΝΔΡΕΙΑ,
ΦΡΟΝΗΣΗ,
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ας τις γνωρίσουμε λίγο διεξοδικότερα:

ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ = ΣΩ(ΤΗΡΙΑ) ΦΡΟ(ΝΗΣΕΩΣ), εγκράτεια ηδονών και λυπών(Κρατύλος 412a)

ΑΝΔΡΕΙΑ = ΑΝ(Δ)+ΡΕΙΑ = Μάχη κατά της αντιθέτου ροής και παρά το δίκαιον.(413e)

ΦΡΟΝΗΣΙΣ = Κατα νόησις φοράς της ροής είναι όνησις =ωφέλεια κινήσεως εκ της ροής (ΟΝΗΣΙΣ/ΝΟΗΣΙΣ) = ΣΩ(τηρία) ΦΡΟ(νήσεως) η φρόνησις.(411 d)

ΔΙΚΑΙΟΝ = ΔΙ(Κ)ΑΪΟΝ  Το διασχίζων με ταχύτητα το κάθε εμπόδιον!(412d)

Ποία η ροή στις  έννοιες αλήθεια και Αγαθόν;

ΑΛΗΘΕΙΑ = Θεία + άλη (Άλη=ορμή, κίνησις, περιπλάνησις, περιφορά), ή (π.χ. Αλήτης = ο περιπλανώμενος) (421b)

AΓΑΘΟΝ = Άγαστον + Θοόν το αξιοθαύμαστον (άγαστον) της ταχύτητος (θοόν)...όχι κάθε ταχύτητας άλλα μόνον μέρους της.(412c, 422a)

Ποία η η ερμηνεία της Καθάρσεως ως προς τις ανωτέρω ερμηνείες της Ροής;

ΚΑΘΑΡΣΙΣ = Άρσις κατά των εμποδίων της ροής (-ρίας) και Θάρσος, το Θαρσείν, θάρ(ση)σις κατά την επιδίωξην ιδανικού δημιουργούν
 κ ρ ά σ ι ν  α θ ά ν α τ ο ν.
ΚΑΘΑΡΣΙΣ =  ΑΘ + ΚΡΑΣΙΣ  (μετά αναγραμματισμού)Εις τον "Κρατύλο" ο Πλάτων ερμηνεύει τις τέσσαρις ιδιότητες της Αρετής χωρίς να τις συσχετίζει μεταξύ τους, αποδίδων όμως σε όλες το κοινό χαρακτηριστικό της ΡΟΗΣ.
Ο Πλάτων στους διαλόγους του αφιερώνει μεγάλα αποσπάσματα ή και ολοκλήρους διαλόγους στην ανάπτυξη των ιδιοτήτων αυτών.
Οι διάλογοι στους οποίους αναπτύσσει τις επί μέρους ιδιότητες, όχι όμως απομονωμένες και ασύνδετες, και τις οποίες συνεχώς επαναφέρει  στην συζήτηση, είναι οι εξής:

α. Στο διάλογο "Χαρμίδης" πραγματεύεται την ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ

β. Στο διάλογο "Λάχης" την ΑΝΔΡΕΙΑ

γ. Στον "Φαίδων" την ΦΡΟΝΗΣΗ, με την πλέον ενδιαφέρουσα ανάλυση, αλλά και σε πολλούς διαλόγους...

δ. Στο διάλογο "Πολιτεία" ή "Περί Δικαίου ή Πολιτικός" την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ , όπου στα δέκα βιβλία του διαλόγου αναπτύσσει διεξοδικώς την σημασίαν της δικαιοσύνης, η οποία στέφεται υπό των δώδεκα Βιβλίων των "Νόμων", η "Περί Νομοθεσίας Πολιτικός", τελευταίον γνήσιον έργον του φιλοσόφου.
Οι "Νόμοι" καλύπτουν το ένα πέμπτον του όλου σώματος του πλατωνικού έργου.
Ο Πλάτων προ του θανάτου του αφιέρωσε την ωριμότητα της σκέψεως του στο θέμα της Δικαιοσύνης, η οποία έν-θρονος προΐσταται, συντονίζουσα όλες μαζί τις ιδιότητες της Αρετής.

Τί είναι ό Στρατός

http://www.youtube.com/v/_ak8M-sBkLE?version=3&autohide=1&autohide=1&autoplay=1&showinfo=1&attribution_tag=Femo_X5IOxHjpfaisHlBXQ&feature=share

το επάνω είναι ουσιαστικό  το κάτω είναι διασκεδαστικό

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Κωνσταντίνος Πλεύρης 14/05/2013. ''Ποιοί είμεθα τελικά εμείς οι Έλληνες''.

Συγγραφική δράση

Το συγγραφικό του έργο, που είναι αυστηρά επιστημονικό, φέρεται να αναγνωρίσθηκε στο εξωτερικό, π.χ. αναγόρευση σε επίτιμο καθηγητή Πανεπιστημίου Γουαδαλαχάρα, βιβλιογράφηση εργασιών του, ανακοινώσεις σε επιστημονικά περιοδικά, συνέδρια κ.τ.λ. Έχει κάνει πολλές διαλέξεις και δημοσίευσε άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει κυκλοφορήσει μια σειρά βιβλίων ιστορικού, φιλοσοφικού και κοινωνιολογικού περιεχομένου, πολλά εκ των οποίων εκδόθηκαν στην αγγλική, την ιταλική και την αραβική γλώσσα.
Κοινωνικά

    Δικαιοσύνη: Τα Εμπόδια Στην Απονομή Της, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Σκάκι Φύσις και Ιστορία, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Ποια γλώσσα και γιατί, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Ο Καπιταλιστής, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Τις διακόπτειν βούλεται, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Εβραίοι - Όλη η αλήθεια, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Κοινωνιολογία, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Θέματα πολιτικής κοινωνιολογίας , Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Λογική, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Ο Αγών δια την Αληθείαν, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Οι Κίναιδοι, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Ζιγκ Ζαγκ στους Έκφυλους, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Η Σημαία, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Ας μιλήσουμε για Εβραίους, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Η Τηλεόρασις, Εκδόσεις: Ήλεκτρον

Ιστορικά

    Ο Σωκράτης μπροστά στο θάνατο, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Οι επτακόσιοι Θεσπίεις στις Θερμοπύλες, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Αρχαία Ελληνικά, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Ελληνική Δημιουργία Υπεροχής και Γραικύλοι, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Οι Βάρβαροι, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Έλληνες Φιλόσοφοι, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Το ελληνικόν αλφάβητον, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Γλώσσα και μορφή του Χριστού, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Ο διωγμός των αρίστων, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Πας μη Έλλην Βάρβαρος, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Παλαιά Διαθήκη: Κριτική Ιστορικότητος, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Ο γέλως στην αρχαία Ελλάδα, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Οι Έλληνες, τεύχος Α΄, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Οι Βιγλάτορες, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Ελλήνιον Σάλπισμα, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Hezbollah: Ο Αγών της, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Ιωάννης Μεταξάς, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Η Βασιλεία, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Αγιά Σοφιά, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Η γεωπολιτική θέσις της Μακεδονίας, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Αξιωματικός και Νεοραγιάδες, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Γεγονότα 1965-1977, τα άγνωστα παρασκήνια, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Το ημερολόγιο του Γκαίμπελς, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Ο Λαός Ξεχνά Τι Σημαίνει Αριστερά, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Τα είκοσι πρωτόκολλα της προδοσίας, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Ιωάννης Καποδίστριας, Εκδόσεις: Νέα Θέσις

Πολιτικά

    Σκόπιμα λάθη, Ινδοευρωπαίοι και Φοινικισμός, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    21 Απριλίου 1967, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Ρατσισμός - από το ψεύδος στην αλήθειαν, Εκδόσεις: Κόκκινη Μηλιά
    Πολιτική Προπαγάνδα, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Οι εθνοπατέρες, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Η Επανάστασις, Εκδόσεις: Ήλεκτρον
    Η πολιτική προπαγάνδα, Εκδόσεις: Νέα Θέσις
    Αποχαιρέτα Την Ελλάδα που Χάνεται, Εκδόσεις: Ήλεκτρον

 http://www.youtube.com/v/fdnqGZ-UrRw?version=3&autohide=1&autohide=1&feature=share&showinfo=1&autoplay=1&attribution_tag=HRl2eBazOfBYzriVrmMtXA

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ!

«Όταν εφορμήσαμε την πρώτη φορά κατά του 731, πίστευα ότι δεν θα συναντούσαμε ούτε έναν Έλληνα ζωντανό πάνω στο ύψωμα. Τόσο σφοδροί ήταν οι βομβαρδισμοί που προηγήθηκαν. Όμως εκείνοι ήταν εκεί και μας περίμεναν. Συνέχισα να πιστεύω το ίδιο και στις επόμενες επιθέσεις μας, που πάντα εκδηλώνονταν ύστερα από καταιγιστικά πυρά του πυροβολικού και της αεροπορίας μας. Όμως πάντα μας περίμεναν και μας απέκρουαν. Οι Έλληνες μας περίμεναν όρθιοι μπροστά στα κατεστραμμένα χαρακώματα με τις λόγχες περασμένες στα όπλα τους. Συχνά γελούσαν δυνατά και φώναζαν. Είχαν υπερβεί τον άνθρωπο. Δεν ήταν άνθρωποι πλέον το πιστεύω αυτό, ήταν θηρία». (Αφήγηση Ιταλού έφεδρου ανθυπολοχαγού που συμμετείχε στη μάχη)

«Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρις εσχάτων. Ουδείς θα κινηθεί προς τα οπίσω. Ο εχθρός θα διέλθει εκ της τοποθεσίας μας, μόνον όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας». (Διαταγή του Ταγματάρχη Δημητρίου Κασλά, διοικητή του 2ου Τάγματος του 5ου Συντάγματος, που υπερασπίστηκε το "731").

Το Ύψωμα 731, το οποίο υπερασπίστηκε το 5ο Σύνταγμα της 1ης Μεραρχίας, ήταν στρατηγικής σημασίας καθώς αποτελούσε το κλειδί για τη διάβαση προς την ενδοχώρα. Δέχθηκε, μέσα σε τρεις μέρες, 18 επιθέσεις από πυροβολικό, αεροπορία, άρματα μάχης και επίλεκτες ιταλικές μονάδες πεζικού.

 Σχετικές αναφορές υποστηρίζουν ότι σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ρίφθησαν τόσα πυρομαχικά όσα στο «Ύψωμα 731» (μόνο την πρώτη μέρα της επίθεσης και για δυόμισι ώρες ρίχτηκαν περίπου 100.000 βλήματα στο μικρό ύψωμα. 11 βλήματα κάθε δευτερόλεπτο. Ασύλληπτο νούμερο!). Το «Ύψωμα 731» (ο αριθμός 731 σημαίνει το υψόμετρο), δεν είναι πια 731 μέτρα. Είναι 726! Χαμήλωσε 5 μέτρα από τους βομβαρδισμούς εκείνων των ημερών. Μέσα σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό, πολέμησαν άνθρωποι μέχρις εσχάτων.

Οι Ιταλοί πλήρωσαν βαρύ τίμημα με 12.000 νεκρούς. Από τους ηρωικούς υποστηρικτές του υψώματος «731», 1.243 Έλληνες άφησαν τη ζωή τους εκεί και 4.000 τραυματίστηκαν.

ΤΑ ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Δελφικά Παραγγέλματα  

Έπου θεώ (Ακολούθα τον θεό)

Νόμω πείθου ( Να πειθαρχείς στο Νόμο)

Θεούς σέβου (Να σέβεσαι τους θεούς)

Γονείς αίδου (Να σέβεσαι τους γονείς σου)

Ηττώ υπέρ δικαίου (Να καταβάλεσαι για το δίκαιο)

Γνώθι μαθών (Γνώρισε αφού μάθεις)

Ακούσας νόει (Κατανόησε αφού ακούσεις)

Σαυτόν ίσθι (Γνώρισε τον εαυτό σου)

Εστίαν τίμα (Να τιμάς την εστία σου)

Άρχε σεαυτού (Να κυριαρχείς τον εαυτό σου)

Φίλους βοήθε (Να βοηθάς τους φίλους)

Θυμού κράτε (Να συγκρατείς το θυμό σου)

Όρκω μη χρω (Να μην ορκίζεσαι)

Φιλίαν αγάπα (Να αγαπάς τη φιλία)

Παιδείας αντέχου (Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου)

Σοφίαν ζήτει (Να αναζητάς τη σοφία)

Ψέγε μηδένα (Να μην κατηγορείς κανένα)

Επαίνει αρετήν (Να επαινείς την αρετή)

Πράττε δίκαια (Να πράττεις δίκαια)

Φίλοις ευνόει (Να ευνοείς τους φίλους)

Εχθρούς αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς)

Ευγένειαν άσκει (Να είσαι ευγενής)

Κακίας απέχου (Να απέχεις από την κακία)

Εύφημος ίσθι (Να έχεις καλή φήμη)

Άκουε πάντα (Να ακούς τα πάντα)

Μηδέν άγαν (Να μην υπερβάλλεις)

Χρόνου φείδου (Να μη σπαταλάς το χρόνο)

Ύβριν μίσει (Να μισείς την ύβρη)

Ικέτας αίδου (Να σέβεσαι τους ικέτες)

Υιούς παίδευε ( Να εκπαιδεύεις τους γιους σου)

Έχων χαρίζου (Όταν έχεις, να χαρίζεις)

Δόλον φοβού (Να φοβάσαι το δόλο)

Ευλόγει πάντας (Να λες καλά λόγια για όλους)

Φιλόσοφος γίνου (Να γίνεις φιλόσοφος)

Όσια κρίνε (Να κρίνεις τα όσια)

Γνους πράττε (Να πράττεις με επίγνωση)

Φόνου απέχου ( Να μη φονεύεις)

Σοφοίς χρω (Να συναναστρέφεσαι με σοφούς)

Ήθος δοκίμαζε (Να επιδοκιμάζεις το ήθος)

Υφορώ μηδένα (Να μην είσαι καχύποπτος)

Τέχνη χρω (Να ασκείς την Τέχνη)

Ευεργεσίας τίμα (Να τιμάς τις ευεργεσίες)

Φθόνει μηδενί (Να μη φθονείς κανένα)

Ελπίδα αίνει ( Να δοξάζεις την ελπίδα)

Διαβολήν μίσει (Να μισείς τη διαβολή)

Δικαίως κτω. (Να αποκτάς δίκαια)

Αγαθούς τίμα ( Να τιμάς τους αγαθούς)

Αισχύνην σέβου ( Να σέβεσαι την εντροπή)

Ευτυχίαν εύχου (Να εύχεσαι ευτυχία)

Εργάσου κτητά (Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης)

Έριν μίσει ( Να μισείς την έριδα)

Όνειδος έχθαιρε (Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό)

Γλώσσαν ίσχε (Να συγκρατείς τη γλώσσα σου)

Ύβριν αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη)

Κρίνε δίκαια (Να κρίνεις δίκαια)

Λέγε ειδώς (Να λες γνωρίζοντας)

Βίας μη έχου (Να μην έχεις βία)

Ομίλει πράως (Να ομιλείς με πραότητα)

Φιλοφρόνει πάσιν (Να είσαι φιλικός με όλους)

Γλώττης άρχε (Να κυριαρχείς τη γλώσσα σου)

Σεαυτόν ευ ποίει (Να ευεργετείς τον εαυτό σου)

Ευπροσήγορος γίνου ( Να είσαι ευπροσήγορος)

Αποκρίνου εν καιρώ ( Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό)

Πόνει μετά δικαίου (Να κοπιάζεις δίκαια)

Πράττε αμετανοήτως (Να πράττεις με σιγουριά)

Αμαρτάνων μετανόει (Όταν σφάλλεις, να μετανοείς)

Οφθαλμού κράτει (Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου)

Βουλεύου χρήσιμα (Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα)

Φιλίαν φύλασσε (Να φυλάττεις τη φιλία)

Ευγνώμων γίνου (Να είσαι ευγνώμων)

Ομόνοιαν δίωκε (Να επιδιώκεις την ομόνοια)

Άρρητα μη λέγε ( Να μην λες τα άρρητα)

Έχθρας διάλυε (Να διαλύεις τις έχθρες)

Γήρας προσδέχου ( Να αποδέχεσαι το γήρας)

Επί ρώμη μη καυχώ (Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου)

Ευφημίαν άσκει (Να επιδιώκεις καλή φήμη)

Απέχθειαν φεύγε (Να αποφεύγεις την απέχθεια)

Πλούτει δικαίως. (Να πλουτίζεις δίκαια)

Κακίαν μίσει. (Να μισείς την κακία)

Μανθάνων μη κάμνε (Να μην κουράζεσαι να μαθαίνεις)

Ους τρέφεις αγάπα ( Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις)

Απόντι μη μάχου (Να μην μάχεσαι αυτόν που είναι απών)

Πρεσβύτερον αιδού (Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους)

Νεώτερον δίδασκε (Να διδάσκεις τους νεότερους)

Πλούτω απόστει (Να αποστασιοποιείσαι από τον πλούτο)

Σεαυτόν αιδού (Να σέβεσαι τον εαυτό σου)

Μη άρχε υβρίζων (Να μην κυριαρχείς με αλαζονεία)

Προγόνους στεφάνου ( Να στεφανώνεις τους προγόνους σου)

Θνήσκε υπέρ πατρίδος (Να πεθάνεις για την πατρίδα σου)

Επί νεκρώ μη γέλα ( Να μην περιγελάς τους νεκρούς)

Ατυχούντι συνάχθου (Να συμπάσχεις με το δυστυχή)

Τύχη μη πίστευε (Να μην πιστεύεις την τύχη)

Τελεύτα άλυπος (Να πεθαίνεις χωρίς λύπη)

awakengr

 

 

http://www.facebook.com/pages/Ἐπανάσταση-τοῦ-Νοῦ-Mind-Revolution/41738 ­5425016923?fref=ts

Epan Nou

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

ΤΟΞΟ

ΣΦΕΝΤΟΝΑ

ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΑΕΡΟΒΟΛΟ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ

Πως τοποθετούμε τη διόπτρα στο όπλο

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΔΙΟΠΤΡΑΣ

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑΣ

μεγάλου βεληνεκούς βολές: πως χρησιμοποιείται η διόπτρα

Απλές ρυθμίσεις διόπτρας όπλου ελεύθερου σκοπευτή

6 Απριλίου 1941: 38.000 ΟΧΙ στη Γερμανία από ένα Λοχία! Συγκλονιστική ιστορία αντίστασης

Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου της εισβολής της Γερμανίας στην Ελλάδα, σας υπενθυμίζω την ιστορία του Λοχία Ίτσιου που όλοι σχεδόν γνωρίζετε, απλώς γιά να επισημάνω τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται οι Γερμανοί σε όσους νικούν μετά από μάχη.

Ο Ουϊνστον Τσώρτσιλ είχε πει το ιστορικό “οι ήρωες πολέμανε σαν ΄Έλληνες”. Όπως φάνηκε βέβαια εκ των υστέρων δεν ήταν μόνο αναγνώριση του αγώνα των Ελλήνων ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα, αλλά και εκδήλωση της ανησυχίας του,γι΄ αυτό το λαό που στα πολύ δύσκολα με κάποιο μαγικό τρόπο αφυπνίζεται, ενώνεται, πολεμά μέχρι θανάτου για την εθνική του αξιοπρέπεια. Γι΄ αυτό και αμέσως μετά τα καλά και θερμά του λόγια, ο Τσώρτσιλ, έπαιξε σημαντικό ρόλο στον εθνικό διχασμό που ακολούθησε το τέλος της Κατοχής.


Δεν γνωρίζουμε αν ο Βρετανός πρωθυπουργός είχε στο μυαλό του κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό που τον έκανε να εκφράσει το θαυμασμό του για τη μαχητικότητα των Ελλήνων. Δεν γνωρίζουμε αν είχε ακούσει ποτέ την ιστορία ενός Έλληνα λοχία που έχοντας απέναντί του τη πιο σύγχρονη πολεμική μηχανή της εποχής, έμεινε μόνος του μέσα σ΄ ένα πολυβολείο και “έριξε” 38.000 σφαίρες εναντίον των Γερμανών εισβολέων! Άλλες πληροφορίες ανεβάζουν ψηλότερα αυτό τον αριθμό! Σταμάτησε όταν του τελείωσαν οι σφαίρες και αφού είχε προξενήσει απίστευτες απώλειες στους Γερμανούς!

Η ιστορία του λοχία Δημήτρη Ίτσιου και το τραγικό του τέλος είναι ίσως το καλύτερο μήνυμα αυτή την ημέρα μνήμης. Και είναι ένα μήνυμα ότι κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να σκύψεις,αν δεν το επιτρέψεις εσύ ο ίδιος.


6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Ο Δημήτριος Ίτσιος γεννήθηκε το 1906 στην ακόμα σκλαβωμένη τότε Μακεδονία από Βλάχους γονείς. Παντρεύτηκε την Άννα Κ. Νανοπούλου, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τη Μαρία και τον Αναστάση. Με την κήρυξη του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου επιστρατεύθηκε ως έφεδρος λοχίας και υπηρετούσε στο Μπέλες, πάνω από το χωριό του, τα Άνω Πορόια Σερρών.
Εκεί επάνω, στην κορυφογραμμή του Μπέλες, ήταν στημένα τα πρώτα πρόχειρα φυλάκια της προκάλυψης της «γραμμής Μεταξά». Λίγο πιο κάτω, σε απόσταση περίπου δύο χιλιομέτρων από την οροθετική γραμμή, βρίσκονταν τα εννέα σκυρόδετα ελληνικά πυροβολεία, στημένα κατά μήκος της δεύτερης αμυντικής γραμμής. Οι υπερασπιστές των πυροβολείων, είχαν εντολή να αμυνθούν ώσπου ο στρατός του υποτομέα Ροδοπόλεως να συμπτυχθεί χωρίς απώλειες προς τα Κρούσια κι αμέσως μετά, να εγκαταλείψουν κι αυτοί τις θέσεις τους με κανονική υποχώρηση, έχοντας ως πλεονέκτημα την άριστη γνώση της περιοχής.

Ο Ίτσιος κατά την εισβολή των Γερμανών στο Μπέλες, στις 6 Απριλίου 1941, βρέθηκε να είναι επικεφαλής του Πολυβολείου Π8. Η ώρα είναι 5.15΄ όταν ψηλά στην «Ομορφοπλαγιά» του Μπέλες η πιο τέλεια πολεμική μηχανή της εποχής αρχίζει το καταστροφικό της έργο. Το πρώιμο γλυκοχάραμα έρχεται συντροφευμένο από ομοβροντίες Γερμανικών πυροβόλων, όλμων και πολυβόλων. Αρχίζει η επίθεση. Ανταπαντούν οι υπερασπιστές της προκάλυψης. Τα μάτια του Ίτσιου και των συντρόφων του κατακόκκινα απ’ την ολονύχτια αγρυπνία ερευνούν πόντο - πόντο το έδαφος μπροστά τους. Με το δάχτυλο στην σκανδάλη είναι έτοιμοι να αντιτάξουν σκληρή αντίσταση στην ιταμή επίθεση. Η προκάλυψη αντιστέκεται ηρωικά.
Ο ήλιος, στις πλαγιές του Μπέλες, αρχίζει σιγά - σιγά το καθημερινό του ανηφόρισμα. Κάποια στιγμή ακούγεται βόμβος αεροπλάνων. Τρία ή τέσσερα «στούκας» πλησιάζουν την περιοχή και ξερνούν σίδηρο και φωτιά. Στη σφοδρότητα των επίγειων και ουράνιων επιθέσεων δεν αντέχει άλλο η προκάλυψη. Αναδιπλώνονται οι υπερασπιστές της πρώτης γραμμής.

Έρχεται η σειρά των πολυβολείων. Θερίζουν τα πολυβόλα τους. Ατσάλινοι οι υπερασπιστές τους καθηλώνουν τους Γερμανούς. Τα αεροπλάνα βουτούν και ξαναβουτούν με λύσσα σκορπώντας φωτιά και όλεθρο. Τα οχυρά αντιστέκονται. Οι υπερασπιστές των πολυβολείων ποτίζουν με το αίμα τους τα ιερά χώματα της γενέθλιας γης.
Σταδιακά τα ελληνικά πυροβολεία Π3, Π4, Π5 και Π9, σιγούν. Ακολουθεί το Π6 που, περικυκλωμένο από τον εχθρό, έπειτα από σθεναρή αντίσταση, καταλαμβάνεται το μεσημέρι… Τα πυροβολεία Π7 και Π8, όμως, συνεχίζουν να μάχονται. Μέσα, βρίσκονται Έλληνες με ψυχή, θρεμμένοι με τα ιδεώδη της ελευθερίας, με τα ιδανικά της αυτοθυσίας. Έλληνες, που δε διαπραγματεύονται ούτε μια σπιθαμή ελληνικής γης… Γνωρίζουν πως δεν υπάρχει ελπίδα γι’ αυτούς. Αλλά, δεν τους νοιάζει. Το πυροβολείο Π8, έχει στη διάθεσή του 38.000 φυσίγγια, που οι υπερασπιστές του είναι διατεθειμένοι να τα «ξοδέψουν» με τη «δέουσα τσιγκουνιά».
Κάποια στιγμή ο λοχίας Ίτσιος βλέποντας το μάταιο της θυσίας, διατάζει τους στρατιώτες της μονάδας του να εγκαταλείψουν το Π8. Ο ίδιος θα μείνει και θα προσπαθήσει να καλύψει μόνος του την σωτηρία τους. Μερικοί υπακούουν. Οι Ανωπορογιώτες όμως μένουν. Φίλοι και σύντροφοι στις δουλειές και στα γλέντια στο χωριό. Πιστοί συμμαχητές του τώρα στο Π8 στην απόφασή του για αντίσταση μέχρις εσχάτων. Στη θυσία. 

Μεθυσμένος ο Ίτσιος από τους καπνούς και τη βαριά μυρωδιά της μπαρούτης, αλλά και σε κατάσταση έκστασης, αποκρούει με το πολυβόλο του τις λυσσασμένες απόπειρες των Γερμανών για κατάληψη του οχυρού του. Γυαλίζουν τα κράνη των σκοτωμένων Γερμανών στρατιωτών της Βέρμαχτ στον απριλιάτικο ήλιο. Οι επιθέσεις συνεχίζονται, πληθαίνουν, σκληραίνουν. Μα ο Ίτσιος δε σταματά με το πολυβόλο του να σκορπά τον όλεθρο και το θάνατο στο Γερμανό εισβολέα. Όσο πιο πολύ κρατήσει στο μετερίζι του, τόσο ποιό ασφαλής θα γίνει η υποχώρηση των άλλων προς τα Κρούσια. Ούτε σκέψη για τη δική του σωτηρία με φυγή.
Η χαρά της θυσίας για την πατρίδα δίνει φτερά στην ψυχή, στα χέρια, στο πολυβόλο του λοχία. Οι άδειοι κάλυκες γεμίζουν τον ελεύθερο χώρο του πολυβολείου. Το τηλέφωνο με τη Διοίκηση από ώρα έχει σιγήσει. Κάποια στιγμή τελειώνουν τα πυρομαχικά. Αμέσως μετά ακολουθεί μια αλλόκοτη σιωπή. Οι Γερμανοί λουφάρουν. Αυτό φαίνεται, περίμεναν. Το τελείωμα των φυσιγγιών. Ο Λοχίας με τους συντρόφους του, γνωρίζουν πως έπραξαν το καθήκον τους. Πολέμησαν για την πατρίδα, για τις οικογένειές τους, τους φίλους τους. Ξέρουν πως μάλλον δεν θα ξαναδούν ποτέ τους δικούς τους ανθρώπους, για τους οποίους υπεραμύνθηκαν.
Με δυσκολία ανοίγουν τη βαριά σιδερόπορτα του φρουρίου τους. Τα άδεια φυσίγγια την έχουν φρακάρει. Σε λίγο βρίσκονται έξω. Στο γεμάτο από καπνούς, μυρωδιά μπαρούτης και θάνατο αέρα του βουνού. 

 Είναι προχωρημένο απόγευμα. Κράτησαν για καλά. Στην κατάσταση αυτή -μισοζαλισμένοι και ιδρωμένοι από την περίεργη σιωπή -  ούτε που κατάλαβαν την περικύκλωσή τους, άοπλοι αυτοί, από ομάδα Γερμανών.
 «Οι άνδρες, όσοι δεν εφονεύθησαν, συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι και μαζί μ’ αυτούς κι ο Λοχίας Ίτσιος Δημήτριος, αρχηγός του Πυροβολείου Π8. Το πυροβολείον τούτο, δια του φοβερού, πράγματι, πυρός, επέφερεν εις τους Γερμανούς τεραστίας φθοράς. Δι’ αυτό ο επικεφαλής αυτών Αξιωματικός, ζητάει να μάθει τον Αρχηγόν», μας πληροφορεί ο Συνταγματάρχης Γιακουμής στο πολεμικό του ημερολόγιο.
Ο επικεφαλής αξιωματικός σε άπταιστα Ελληνικά ζητά τον αρχηγό του φρουρίου Π8. Η σκηνή που ακολουθεί, ζωντανεύει, χωρίς υπερβολή, την Αλαμάνα με το Διάκο της πάνω στα Μακεδονικά βουνά. Ευθυτενής, με αγέρωχη αξιοπρέπεια χωρίς ίχνος πρόκλησης και ανόητης επίδειξης, κάνει ο Ίτσιος δυο - τρία βήματα μπροστά, χαιρετά στρατιωτικά το Γερμανό Αξιωματικό και με σταθερή φωνή αναφέρει:
- Ίτσιος Δημήτριος, λοχίας πεζικού.

 Ξαφνιάζεται ο άλλος. Στα μάτια του εύκολα θα μπορούσε να διακρίνει κανείς το θαυμασμό του για το παλληκάρι.
- Συγχαρητήρια λοχία. Με τη γενναιότητά σου ζωντάνεψες εδώ πάνω, σε τούτα τα βουνά, την πανάρχαια ιστορία των προγόνων σου.
Αμέσως μετά του κάνει νεύμα να τον ακολουθήσει. Τον οδηγεί στο ξέφωτο μπροστά από το πολυβολείο, και δείχνοντας του τις δεκάδες των πτωμάτων των στρατιωτών του - πάνω από 200 κατά έγκυρη εκτίμηση - του λέει:
- Αυτό που βλέπεις λοχία είναι έργο δικό σου.
Ο Ίτσιος γαλήνιος σαν όλους τους πραγματικούς ήρωες απαντά λακωνικά:
- Έπραξα το καθήκον μου.
- Εσύ έπραξες το καθήκον σου. Τώρα η σειρά μου να «εκτελέσω» κι εγώ το δικό μου καθήκον.

Και μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Ελλήνων και Γερμανών στρατιωτών, βγάζει το πιστόλι του και στυλώνοντάς το στον κρόταφο του παλληκαριού τον εκτελεί εν ψυχρώ. Πέφτει άψυχο το παλληκάρι στα πόδια του εκτελεστή του. Μια αυλακιά άλικο αίμα πνίγει τα πρώτα αγριολούλουδα της «Ομορφοπλαγιάς» σημαδεύοντας τα όρια της γενναιότητας της πατριδολατρίας και της θυσίας από τη μια και της βαρβαρότητας, του φασισμού και της απανθρωπιάς από την άλλη. Ψυχρή, εγκληματική δολοφονία. Ο Γερμανός ήξερε καλά πως τη στιγμή εκείνη, διέπραττε ένα έγκλημα πολέμου, μια στυγνή κι αποτρόπαια δολοφονία, μπροστά στα απορημένα βλέμματα των δικών του στρατιωτών και στα γεμάτα πίκρα και αγανάκτηση βλέμματα των συμπολεμιστών του Ίτσιου. Γιατί, ο λοχίας τους, δεν έπεσε. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Έφυγε από τη ζωή άδικα, μια όμορφη Απριλιάτικη ημέρα στην καρδιά της άνοιξης…

Η θυσία του έχει καταγραφεί σε σχετική πολεμική έκθεση του 111/70 τάγματος Πεζικού, όπου μεταξύ των άλλων, αναφέρονται :
«….ο γενναίος Ίτσιος Δημήτριος με το σκληρό θάνατό του θα εισέλθει στο πάνθεον των ηρώων και η ιστορία θα αναγράφει το όνομά του προς παραδειγματισμό των επερχόμενων γενεών....»

Το πτώμα του, μαζί με αυτά των άλλων συμπολεμιστών του, ετάφη στην Ομορφοπλαγιά. Το 1946, η σύζυγός του, Άννα, μαζί με άλλους συγχωριανούς, ξέθαψαν και μετέφεραν τα οστά του και των άλλων πεσόντων στο Ηρώο του χωριού Άνω Πορόια. Είναι η χρονιά που απονέμεται μεταθανάτια στο λοχία ο βαθμός του Επιλοχία και το Αργυρό Αριστείο Ανδρείας για τη γενναιότητα και το θάρρος του. Πολλά χρόνια μετά στήνεται στην «Ομορφοπλαγιά» και κοντά στο θρυλικό πλέον Π8 αναμνηστική στήλη, το δε στρατόπεδο που υπάρχει στο χώρο της θυσίας του ονομάζεται «Στρατόπεδο Ίτσιου». Τέλος στις 10 Αυγούστου 1980, σε επίσημη τελετή γίνονται τα αποκαλυπτήρια της γλυπτικής σύνθεσης της κεντρικής πλατείας του χωριού Άνω Πορόια.
Σήμερα, επίκαιρα όσο ποτέ, ο ήρωας Δημήτριος Ίτσιος βροντοφωνάζει με τη χάλκινη σιωπή της προτομής του από την κεντρική πλατεία του Μακεδονίτικου κεφαλοχωριού, σε απόσταση αναπνοής από τα συμβατικά σύνορα του ασύνορου Ελληνισμού, ότι τα κόκκαλα των παλαιών και νέων Μακεδόνων ηρώων τσακίζουν αλύπητα τα βέβηλα χέρια φίλων και εχθρών, για όποια απόπειρα καπήλευσης της Ελληνικής ιστορίας.

- Ίτσιος Δημήτριος του Ευσταθίου...
- Παρών!

 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΝΑ ΣΑΣ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

πηγή: ον αλέρτ